یکی از عوامل رکود سنگین معاملات مسکن در تهران، جنس متراژی فایلهای موجود در بازار مسکن است. بازار مسکن شهر تهران با غلبه عرضه آپارتمانهای با مساحت بیش از 90 مترمربع روبهرو است و این موضوع موجب شده تا دست بسیاری از متقاضیان خرید خانه
هر قدر متراژ عرضه در بازار مسکن بیشتر باشد، تناسب فایلها با استطاعت پرداخت عموم متقاضیان مسکن کمتر میشود و در نتیجه خرید برای معدود خریدارانی که قصدشان برای معامله جدی است، دشوارتر خواهد شد.
اغلب متقاضیان مسکن حاضر در بازار مسکن این روزها از جنس متقاضیان مصرفی هستند و تقاضای سرمایهای در بازار مسکن بسیار کم است.
در نتیجه مسأله قدرت خرید بیش از هر زمان دیگری در بازار مسکن اهمیت دارد و نمیتوان انتظار داشت در بازاری که فایلهای بزرگمتراژ به مراتب بیشتر از آپارتمانهای نقلی است، معامله به سادگی میسر شود.
بررسی جنس متراژی عرضه مسکن در روزهای اخیر حاکی از این است که مالکان واحدهای بزرگمتراژ تمایل بیشتری به فروش واحدهای خود دارند و عرضه واحدهای کوچکمتراژ بسیار محدود است.
با وجود این نمیتوان انکار کرد که اگر محل مورد جست و جو از سوی خانه اولیها محدود به یکی دو ناحیه در شهر نشود، در همین بازار نیز میتوان طیف وسیعی از آپارتمانهای نقلی با میزان دسترسی متفاوت به امکانات رایج مثل پارکینگ، انباری، آسانسور را ارزیابی و از بین آنها انتخاب کرد.
گفته میشود گروهی از فروشندگان واحدهای بزرگمتراژ، خریداران سرمایهای سالهای گذشته هستند که هماکنون با مشاهده ثبات نسبی قیمتها، دیگر انگیزه سابق را برای نگهداری ملک خود ندارند و به همین دلیل، عرضه آپارتمانهای بزرگمتراژ در اغلب مناطق بازار مسکن پایتخت غالب شده است.