در سالهای اخیر سیستم‌هایی برای مدیریت سیستم‌های مختلف ساختمان به وجود آمده است که سیستم اتوماسیون ساختمان نام دارد. کارکرد اصلی این سیستم‌ها، مدیریت سیستم‌هایی مثل سیستم‌های تهویه هوا، تأمین برق و سیستم‌های دیگر اتوماسیون‌سازی فرآیند آن‌ها است.
سیستم اتوماسیون ساختمان یک نوع سیستم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هوشمند است. این نوع سیستم می‌تواند در یک ساختمان سیستم‌هایی مثل گرمایش، تهویه هوا، نورپردازی، سیستم‌های امنیتی و انواع دیگر سیستم‌ها را به واسطه‌ی یک پلتفرم با یکدیگر مرتبط سازد.
از سوی دیگر، با مرتبط ساختن این سیستم‌ها، آن‌ها می‌توانند امنیت و راحتی ساکنان ساختمان را هم افزایش دهند. مالکان ساختمان معمولاً در همان ابتدای فرآیند ساختن ساختمان یا زمانی که می‌خواهند ساختمان قدیمی را بازسازی کنند، این سیستم را داخل ساختمان پیاده‌سازی می‌کنند.
بعد از جنگ جهانی دوم حدود ۶/۹ تا ۷/۵ میلیون آلمانی کشته شده بودند. در اواخر جنگ بمب‌های سنگین بلای جان خانه‌های آلمانی‌ها شده بود. ۲/۲۵ میلیون واحد مسکونی کاملا ویران شدند و حدود دو میلیون خانه دیگر هم آسیب دیدند.
منابع مالی برای بازسازی کشور به صفر رسیده بود و تنها هوش و ذکاوت مدیران آلمانی بود که می‌توانست همه نداشته‌ها و محدودیت‌ها را جبران کند.
هنر بزرگ در بخش ساختمان، ساختن همه چیز از هیچ بود. پس از تأسیس آلمان غربی در سال ۱۹۴۹ با مشوق‌های مالی و مالیاتی که دولت در نظر گرفت، مسکن رونق گرفت و در کمتر از ۷ سال کمبودها به نصف رسید. اما اتفاق مهم یک مصوبه تاریخی در ژوئن ۱۹۹۱ اتفاق افتاد. هشت ماه پس از اتحاد آلمان غربی و شرقی مجددا دولت نقش بزرگ خود را ایفا کرد.
“هرکس در آلمان شرقی در بخش مسکن و بخصوص در برلین سرمایه‌گذاری کند، تا ۱۰ سال از پرداخت عوارض و مالیات معاف است” همین یک مصوبه برای بیش از سی سال کافی بود تا عرضه مسکن بسیار بیشتر از نیاز این کشور شود و با وجود نوسان زیاد مسکن در کشورهای بزرگ اقتصادی، آلمان یک ثبات دائمی همراه با فزونی عرضه نسبت به تقاضا داشته باشد.
میانگین هزینه مسکن در سبد معیشت آلمانی‌ها تنها بیست درصد است. در آلمان ۵۰ درصد آلمانی‌ها خانه اجاره‌ایی دارند که در دنیا بالاترین نرخ محسوب می‌شود. مونیخ بالاترین قیمت مسکن را دارد.
48/5 درصد آلمانی‌ها مستاجر هستند و این کشور بهشت مستأجران است. اکثر قراردادهای اجاره در آلمان از فرم استاندارد موسوم Mietvertrag پیروی می کند.
در صورت افزایش بیش از حد اجاره انجمن مستأجران موسوم به Mietsehutzbund به موضوع ورود کرده و از مستاجر با تعیین منطقه ایی اجاره حمایت می کند.
جذب سرمایه خارجی در بخش مسکن آلمان بخاطر سیاست های اصولی رونق شگفت انگیز داشت و تنها در سه قرارداد شرکت فورترس آمریکا ۸۲ هزار دستگاه آپارتمان به ارزش ۵/۳ میلیارد یورو در آلمان خرید و وارد بازار مسکن این کشور شد
شرکت مورگان استنلی و شرکتی انگلیسی هر کدام بترتیب ۴۸ هزار و ۱۵۰ هزار واحد مسکونی به ارزش ۱/۲ میلیارد یورو و ۷ میلیارد یورو به اقتصاد مسکن آلمان تزریق کردند.
در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ که اقتصاد آلمان دچار رکود شد بخش مسکن ثبات خود را حفظ کرد و لنگرگاه مستحکم اقتصاد شد. دولت آلمان با وجود اقتصاد آزاد اما هیچگاه بخش مسکن را رها نکرده است. در اجاره قراردادها در آلمان شش ویژگی دارد. قراردادها یا کوتاه مدت با پایان مشخص هستند یا بلند مدت و نامحدود.
قراردادهای کوتاه مدت مناسب برای کارمندان ، دانشجویان و مهاجرین است که در قرارداد پایان آن قید می شود و با رضایت طرفین قابل تمدید است. اما قراردادهای نامحدود پایان مشخصی ندارند.
مستاجر می تواند سه ماه قبل اعلام کند که می خواهد قرارداد را فسخ کند، اما موجر این حق را ندارد و فقط با حکم دادگاه و با مستندات محکم می تواند عذر مستاجر خود را بخواهد و هر چه مدت اقامت مستاجر بیشتر باشد، جابجا کردن هم طولانی تر می شود.
در قراردادهای اجاره نامحدود افزایش سالیانه در قرارداد قید و توافق می شود. مستاجر می تواند بدون اجازه مالک اقدام به تعمیرات ، بازسازی و یا نقاشی ساختمان کند. ودیعه در قراردادهای اجاره حداکثر به اندازه سه ماه اجاره است که باید در پایان قرارداد با سود متعلقه به مستاجر برگردانده شود. در صورتی موجر می تواند ودیعه مستاجر را ضبط کند که در دادگاه ثابت کند مستاجر از پرداخت اجاره امتناع کرده و یا خسارتی به ملک او وارد کرده است. منازل شخصی در آلمان معاف از مالیات بر عابدی سرمایه هستند و برای بهره مندی از این معافیت لازم است حداقل تا ۱۰ سال منازل شخصی حفظ شوند و به فروش رسانده نشود.